EindSG waarde in brouwsoftware

IK doe al jaren geen jodiumtest meer, ik volg de omzetting tijdens de maisch via een refractometer. Wanneer er op een bepaalde temperatuur na 10 minuten geen verhoging van het sg meer is, verhoog ik de temperatuur. Als er op 72° geen verhoging meer is, maisch ik uit op 78°.

Ik werk met BrouwHulp en mijn begin sg in het gistvat komt meestal overeen met wat de software voorspelde.

Is dat sg toch hoger of lager, dan geef ik dat in op het tabblad 'metingen op de brouwdag'. BrouwHulp gaat op basis daarvan automatisch het voorspelde eind sg ook aanpassen.

Opgelet; dit is maar een indicatie en hangt af van de vergistingsgraad die voor de gebruikte gist is ingevuld. In praktijk durft dat al eens afwijken. Je moet dus altijd meten.

Als je eind sg 2 weken onveranderd blijft en je hebt nadien toch gushers, dan zijn er verschillende verklaringen: je zat met een gestokte vergisting (en je bier was dus toch niet uitgegist), je hebt een diastaticus gebruikt, je hebt gekoudhopt of je hebt een infectie.

Citaat van DenSteppe

Is F2 of CBC-1 een diastaticus gist?

Nee dat zijn beide bottelgisten, zie ook dittopic.

Citaat van DenSteppe

Vraagje over brewfather en of Brouwhulp.

Als ik maisch test ik het beslag op het einde van 72° met jodium tinctuur. Meestal zit er nog zetmeel in de graankorrels en verleng ik de maischtijd waardoor het SG waarde licht stijgt maar dat geeft alleen maar meer onvergistbare suikers

Dat je bij 72°C enkel onvergistbare suikers vormt is een foutieve aanname.
Bij 72°C maak je zowel vergistbare als onvergistbare suikers, het grootste deel van die suikers zijn zelfs vergistbare suikers!!
De alfa amylase knipt een zetmeel streng op eender welke plaats door, De lange rechte stukken zetmeel streng of dextrines die dan ontstaan worden steeds verder en verder doorgeknipt tot uiteindelijk niets meer te knippen valt. Enkel de stukken aan de zetmeel knooppunten daar blijven dextrines achter omdat de alfa amylase deze knooppunten dus niet kan doorknippen.
Uiteindelijk heb je dus voornamelijk maltose en maltotriose, en dan nog een heel klein deel getakte dextrines.
Maltose is 100% vergistbaar, maltotriose is afhankelijk van de gebruikte gist deels of volledig vergistbaar.
De getakte dextrines die zijn meestal niet vergistbaar

Het is enkel als je geen of een heel korte beta amylase stap zou uitvoeren en je vervolgens de alfa amylase rust ook extreem kort zou houden (vb <10min) zodat de alfa amylase zijn werk niet kan afmaken dat je wat meer dextrines achter laat, maar dan moet je ook nog snel genoeg uit maischen zodat de enzym activiteit zeker gestopt wordt.


Stel je bent op 72°C dan gaat de alfa amylase onderstaand stukje getakte zetmeel streng eender waar knippen behalve op de zetmeel knooppunten

Even later later als de alfa amylase niets meer te knippen kan knippen dan krijg je uiteindelijk:

Veel maltose en veel maltotriose, en in dit voorbeeld 2 dextrines.
Als je dan weet hoe een zetmeel streng er echt uit ziet (schematisch).

Heb hier ook nog iets gelezen over de duur van het maischen

Komt uit Troubleshooting Brewhouse Efficiency - German brewing and more (braukaiser.com)

time: the longer the mash rests while the enzymes are still active, the more of the starch can be converted. Once all starch has been converted time will not have an effect on the conversion efficiency anymore. But it may still have an effect on other wort properties like fermentability for example which is why we don't just stop mashing once the mash is converted. When mashing at lower temperatures or with enzymatic weak grists extending the saccharification rest length from 60min to 90min or longer may just do the trick for getting to complete conversion and satisfactory conversion efficiency

Citaat van springerke

Komt uit Troubleshooting Brewhouse Efficiency - German brewing and more (braukaiser.com)

ti

Ik vind daar ook een interessant stukje over het schroten en de instelling van de molen. Best wel fijn wat er wordt geadviseerd.

crush: If the crush is too coarse the pieces of endosperm will be too large for the gelatinization and enzymes to convert them at the chosen saccharification temperature and time. Evaluate the crush. Are there any uncrushed kernels? Are there any kernels that are cracked, but the endosperm doesn't come out easily? But keep in mind, that there is a limit in how much a tighter crush can improve conversion efficiency (especially if other mash parameters are off as well) and that it can be overdone. From my experience I suggest a crush done with a mill gap spacing between 0.5 and 0.8 mm (20 - 32 mil)

Met een 2 of 3 ketel systeem is fijn schroten wel mogelijk, tijdens de cursus was het met een 2 pan methode ook heel fijn. Het roeren werd vaak gedaan bij elke keer dat het gas aan ging en daarna het filterbed was prima. Bij de alles in 1 moet je echt ermee oppassen omdat je eigenlijk niet roert tijdens de maisch. Ik lees wel 1.2-1.4 maar dat ligt weer aan de verhouding mout en water die je kiest

Citaat van heyudude

Met een 2 of 3 ketel systeem is fijn schroten wel mogelijk, tijdens de cursus was het met een 2 pan methode ook heel fijn. Het roeren werd vaak gedaan bij elke keer dat het gas aan ging en daarna het filterbed was prima. Bij de alles in 1 moet je echt ermee oppassen omdat je eigenlijk niet roert tijdens de maisch. Ik lees wel 1.2-1.4 maar dat ligt weer aan de verhouding mout en water die je kiest

Gaf het maar even aan omdat de fijnheid van het schroten al een paar keer eerder in andere draadjes aan de orde is geweest. Het viel mij gewoon op ivm efficiëntie. Inderdaad in een automaat/1 panssysteem wat grover vanwege het goed doorstromen. Zelf schroot ik tussen de 1.1 en 1.25. Beetje afhankelijk van de moutsoort/korrelgrootte (en de grootte van de stort)